SZOPKA

W. Szerner, J. Krajewski, „Szopka”, ksylograf, papier, 1877, sygn., Muzeum Okręgowe w Rzeszowie

Harmonijna kompozycja przedstawia piękną scenę we wnętrzu pokoju. Oto przed przyciągającą uwagę widza okazałą, bożonarodzeniową szopką (przy choince), została zgromadzona pięcioosobowa rodzina. Pełne naturalnego wdzięku dzieci porzuciły zabawki i wraz z rodzicami „zjawiły” się przy szopce. Ta nieomal liryczna opowieść znakomicie oddaje świąteczny klimat i nade wszystko unikalny nastrój wieczoru, tak wyjątkowy dla Świąt Bożego Narodzenia. Twórcy przedstawiali charakterystyczny dla polskiej tradycji obyczaj spędzania w rodzinnym gronie tych wyjątkowych świąt, który został oddany niezwykle trafnie. Scena ilustruje też nasycone intymną atmosferą szczęście domowego ogniska. (Idea ta jest stale aktualna, a w czasach zaborów była nad wyraz oczywista.) Ponadto artyści zwrócili uwagę na przedstawienie doniosłości tego wydarzenia, a także ilustrację sposobu bycia i życia rodziny (w tym mody tamtego czasu).Bardzo szerokie zróżnicowanie walorowe szarości (natężenie od jasnych do ciemnych tonów), przy jednoczesnym zastosowaniu różnorakich linii, tworzy głębię i wręcz „trójwymiarowość” tej ryciny.

Maria Stopyra – kustosz

Materiał przeznaczony do promocji zbiorów Muzeum Okręgowego w Rzeszowie